Aşk dokunmak değildir. Gönüllerin uzak olması gözden ırak olması da değildir. Mevlana gibi; Gönle giren gözden ırak olsa ne yazar demektir aşk. Züleyhanın dediği gibi; Şuan ay’a Yusufda bakıyor diyip mutlu olmaktır. Mecnun gibi; bu köpek Leylamın diyarından geliyor, Bu köpeğe Leylam dokunmuş diyip alıp o köpeği öpmekti aşk. Hallacı Mansur gibi “Ene-l Hak” demekdi aşk. Aşk böyleydi…

Vakitlerden Bir Temmuz akşamı. Sen kokuyordu Rüzgar. Her zaman ki gibi. Burnumdan soluyorum anlayacağın.. Nefes almak da zor gelecek mi zamanla..

Sofilere sohbet gerek, Ahilere ahret gerek, Mecnunlara Leylâ gerek, Bana seni, gerek seni..  Yunus Emre

Suyun altı bile yanmadan kaynamazken, Kaynamayan su, çay bile olmazken, Çay bile sabretmeden demini almazken, İnsan nasıl olurda, Yanmadan, kaynamadan, sabretmeden olur..! جنيت

Abi yaa :)hic boyle dusunmemistim utandim kendimden..

Her gün provasını yaptığımız ölümün,

Gün gelir sahnesine de çıkarız nefsim..! جنيت

Yağmur başladı. Siz o an yeşil kubbenin tam karşı istikametindesiniz. Ve biliyorsunuz O'nun yağmuru ne kadar çok sevdiğini. Rahmet damlaları göz yaşlarınıza karışıyor. Ne yaptınız da Allah sizi böyle bir güzellikle karşılaştırdı diye düşünüyorsunuz. O (sallallahu aleyhi ve sellem) güzeller güzelinin yağmur yağınca sarığını çıkarıp ıslanmayı sevdiği geliyor gönlünüzün en sızlayan yerine. Şimdi o yağan yağmur olmak istiyorsunuz. Allah Resulü'nün mübarek saçlarına düşen bir damla olmak. Biz aslında yağmuru sen sevdin diye sevdik, sen ıslandın diye ıslandık ya Resulullah. Sen de bizi sev, bizden razı ol… 💕💜 (Çok aminn) 😆 #medina #medine #gerçekaşk #yağmur #hasret #vuslat #umre #hac #ravza #kavuşturbizirabbim #ummah #birgünbizdeinşaalah

Maşallahhhh

Müslüm gürses haklı genşler,

Herkesin acısı, sevgisi kadar..!

Herkesin acısı dünya sevgisi kadar

Kelimeler kalbime dolanıyor Marla. Dilimde bir acı, bağlayamıyorum sesime. Uçup gidiyor göğümden. Toprak oluyor.

Yakındığımız dertlerden utanıyorum, Çekilen çileleri görünce ufacık bedenlerde.

Kaybedilen en kıymetli eşyanın, servetin, her türlü dünya saadetinin acısı zamanla unutuluyor da, kaçırılan fırsatlar asla akıldan çıkmıyor ve her hatırlanış da insanın içini sızlatıyor. Bunun sebebi herhalde “bu böyle olmayabilirdi” düşüncesi, yoksa insan mukadder telakki ettiği şeyleri kabule her zaman hazır.

İlim ve amel; az yemekte. Kalp temizliği; az uyumakta. Hikmet; az konuşmaktadır...

Külli sevda dururken, Cüz’i sevdayı neyleyeyim ? Bağışla Rabbim, Ben sevdana talibim …