Normale dönmek diye beklediğimiz şey, ölüm hiç yokmuş gibi bir kayıtsızlık ve aldırmazlık içinde yaşamak aslında.

Oysa ölüm var. Tam ortamızda, tam içimizde, tam aramızda, tam arkamızda. Tüm acımıza rağmen belki hiç bu kadar normal olmamıştık.

ölüm öptü bizi

kitabın en heyecanlı yerinde araya giren gerçek hayata duyulan öfke

günde yüz tane bot hesap engellemekten bıktım kapatıp gideceğim en son burayı eskiden böyle değildi

sessizlik boş değil cevaplarla dolu

çocukça bir harekettir karşısındaki insanı aptal yerine koymaya çalışma çabası.

yapmayın. inanın komik duruyor.