kopi-pest düşünceler.

@dtrouvaille e beni etiketlediği için teşekkür ediyorum :>

Ama benim ekran fotim ezberlemeye çalıştığım kelimeler yani havalı değil. Dinlediğim son şey de bu değil ama bunu bırakıyorum dinlediğim son şey sondaki animenin ostu elbetteki.

Bi de son olarak mitsui kun. Mangasına göre animesinde seni daha bi azılı serseri dış kapı mandalı ve artık o kadar da yetenekli değil gibi gösterseler de biz seni hala seviyoruz <3

Etiketlediğim kişiler ise; @alu-mumine @etfalulhicara

(Etiketlediğim kişilerin mitsui-kun ile alakası yok. Biz dediğim onlar değil 😂)

Bilmiyorum imkanım olur mu ama var bir hayalimiz :<

Çok üzünçlüydü arkadaşlar.

Edit. Ağlayasım geliyor.

Before the world comes to an end, please make me listen.

A catastrophy well suited to a flower in full bloom...

While everyone wishes, no one believes in eternity.

...Even so, they certainly dream about tomorrow.

Short-lived days and... this tragedy night

Edit:1

Ben hep böyleydim biliyor musun. Aslım buydu yani ama kendimi o kadar inandırdım ki çevremdekilere o kadar uyum sağladım ki olmak istediğim kişi için kendimi o kadar zorladım ki ben bile böyle biri olduğumu unutmuşum yüzüme vurulunca bu kadar canımın sıkılmasında bile kendi kendime ben öyle değilim diye düşündüğümden ama öyleymişim ilk boş kalınca da yeniden eski halime dönüverdim yine o inanılmaz kafa karışıklığı nöbetlerinden biri bu galiba aslında şunu yazarken bile cümleleri havalı hale getirirken salisiyeler içinde bi niyet analizi yapıp gerçek durumumu tartıp sonra kendimi ikna edip bu defa başka açıdan kendime kızıp yine kendimi ikna edip daha da başka açıdan kendimden tiksinip döngü bu hiç bitmiyor düşüncenin biri biterken ardına hemen öbürü geliyor kıymetsizlikten de değildi ama soyut bir takım şeylerin altında eziliyorum galiba üstelik şimdilerde bunun benim bi zarafetimden dolayı filan değil de herkeste olan bende de olan sıradanlıktan dolayı olduğuna ikna oldum artı ben de bir de kompleksler neyim. Düşündüklerini değiştiremem artık ama sosyal medyada takip ettiğimiz kişilerden bu kadar etkileniyor olmamız çok üzücü neyse. Bir şey yapmaya halim yok.

Ben çok kötü bir şey yaptım. Hakkını da helal etmedi. Niye etmedi ya niye niye niye niye :(

Altında oturmayı dahi hayal edince huzur bulduğumuz bağlar aslında huzursuzluk sebebimizmiş de farkedip insanlara söyleyince herkesin bağı huzurludur diyip iyice yalnız bırakılmışız gibi. Üzüm hasadı hiç olmamış ama bir gün olacağını hep umduğumuz. Çürüyen kökü gösterince yüzünü yeşil dallara doğru dönenler sizi bağ bozan ilan etmiş. Herkesin altında oturduğu bağı var huzurlu taraflarını gösterirken kimseye de benim üzümlerim de böyle olacak mı diye soramadım. Üstüne üstlük sivrisineklere de çare yok. Benim bağım çürük dedikçe bu lafları duymaktan bıkmışlar. Benim de bağımın çürükleri iyileşse bir kere görebilsem hasadı huzur olduğuna inanacağım ama her seferinde daha umudum kırılıyor. Sağda solda bağ makası testere dikkatimi çekiyor. Gerçekten bozup gitsem bir süre öfkem dinecek gibi. Sonra dallar yeşilse kökte ufakta olsa can vardır diye kafamda bi düşünce çakıyor. Tüm umutsuzluğumun içinde taa derindeki ufacık bir aydınlık belki de dedirtiyor. Bu bağ ile uğraşmaktan bıktım. Bozup gidersem de kalbimdeki buruşukluk artacak. Ama şimdi de buruşukluk yok değil. Masamda yeni dünya çekirdekleri var.

Power of decide. 💪🏻

Güzel çekemediğimin de farkındayım ama amaç zaten rahatlatıcı bir şey paylaşıyor olmak ki bu baya rahatlatıcı bir şey.

Bakara.