Kendisine çok ağır gelen bir acıyı tatmamış bir insan yoktur yeryüzünde. Ve kendisini bir kapının ardına saklayıp kimse görmesin, duymasın diye ağzını kapayıp hıçkırıklarından boğulana kadar ağlamayan bir kadın.

Geçecek. Hep geçti.

Canı acıyordu ama ‘’Önemli değil’’ diyordu. Önemli olmadığından değil, üstelik çok önemliydi canının acısı, ama biliyordu, söyleyince geçmiyordu.

merilini, 30.01.2013

Her uyumaya gittiğimde yorgunluğum yatağıma mezar açmış gibi hissediyorum. Ve her uyandığımda yatağıma bir ölü bırakıyorum sanki , yorgunluktan ölmüş birini. Bazı yorgunluklar hiç geçmiyor.

“Bir ara sokakta öldüm” “Dün” “Öylece yani” “Birdenbire” “Boşluğa düşer gibi” “Şehrin boşu boşunalığına içerlerken” “Bırakmışım son nefesimi kaldırıma” “Bitmiş” “‘

Ne düşündüğünün bir önemi yok. Bir şeyler sana rağmen oluyor.

Keyfim yok. Ve bugün şarkılar da yardımcı olmuyor.

Seni bana hatırlatan bütün şarkıları tutukluyorum. Söyle, teslim olsunlar.