Şimdi herkes saate baksın gördüğü vakit Kuran da hangi sure ve ayete denk geliyorsa açıp okusun. Ardından birbirimizle paylaşalım.

Enes bin Malik hazretleri bildiriyor: Biz bir gün dini bir konuda tartışırken, Resulullah efendimiz yanımıza geldi. Bize öyle öfkelenmişti ki, hiç böylesini görmemiştik. Buyurdu ki:

(Bırakın tartışmayı! Sizden öncekiler sırf bunun yüzünden helak oldu. Tartışmanın faydası yoktur, tartışma zararlıdır. Mümin münakaşa etmez. Münakaşa edene şefaat etmem.) [Taberani]

via vsco.co

byx..

Sadık kullarla beraber olacaksın. Doğru sözlü, doğru özlü kullarla olacaksın.

Vefat etmişlerin iyilerini seveceksin. Neden? Kişi sevdiği ile beraber haşrolunacak.

Kiminle nereye gitmek istiyorsan, onu sev.

“Güzel günler göreceğiz, güneşli günler”

Casablanca mosque

“Allah'a iki ölçü üzerinden gideriz: Ya ortada, vücut âleminde her unsur, onun delilinden başka bir şey değildir; yahut o, tek delile ihtiyacı olmayandır. Ben ikinci inanışa bağlı olanlardanım.”

Şâirler, ozanlar hep seher vakitlerine işaret etmiş, kimi seher vakti çalmış yârin kapısını, kimi sabahın seherinde ötüyor kuşlar demiş, kimi Ey bâd-ı sabâ uğrarsa yolun semt-i harameyne, selâmımı arz eyle Rasûlüs-Sekaleyne diyerek Efendiler Efendisine sabah rüzgarıyla haber göndermiştir..

Kâkül-i yâra bu demler güzerün var mı sabâ

    Dil-i gümgeşteden âyâ haberin var mı sabâ  

diyen Mevlevi şâirlerinin büyüklerinden olan Fasih Ahmet Dede’de ‘’Ey sabah rüzgarı acaba sevgilinin muhitine doğru bir yolculuğun var mı? Eğer olursa şu zavallı, yolunu kaybetmiş olan gönlüme denk gelirsen sahip çıkar mısın?’’ der gibi konuşur sabah rüzgarıyla. Yalnızlığa mahkum olmuş bîçarelerin dilinden seslenir bazen beyitler;

‘Ne yanar kimse bana âteş-i dilden özge/ Ne çalar kimse kapım bâd-ı sabâdan gayrı’

diyen Fuzûli; ‘gönlümün ateşinden başka bana yanan ve sabah rüzgarından başka kapımı çalan kimse yok’ diyerek ifade eder duygularını yalnızların.

SEYYİDÜ’L İSTİĞFAR

Resûl-i Ekrem Efendimiz sözlerine devamla şöyle buyurur:

“Her kim, bu Seyyidü’l-İstiğfârı sevâbına ve fazîletine bütün kalbiyle inanarak gündüz okur da o gün akşam olmadan ölürse cennetlik olur. Yine her kim, sevâbına ve fazîletine gönülden inanarak gece okur da sabah olmadan ölürse cennetlik olur.” (Buhârî, Deavât, 2, 16; Ebû Dâvûd, Edeb, 100-101)

Bu duânın hulâsa-i meali:

Anlamı: «Allah’ım! Sen benim Rabbimsin. Sen’den başka ibâdete lâyık ilâh yoktur. Beni Sen yarattın. Ben Sen’in kulunum. Ezelde Sana verdiğim sözümde ve vaadimde hâlâ gücüm yettiğince durmaktayım. İşlediğim kusurların şerrinden Sana sığınırım. Bana lutfettiğin nîmetleri yüce huzûrunda minnetle anar, günâhımı îtirâf ederim. Beni affet, şüphe yok ki günahları Sen’den başka affedecek yoktur.»”

“Ya Rabb, ben cürm ü kusurlarımı i’tirâf eylerim, tevbe ve istiğfar ederim, ni’metlerinin şükründen âcizim, beni afv ü mağfiret eyle” demektir.

Okunuşu: “Allahümme ente Rabbî lâ ilahe illâ ente halaktenî ve ene abdüke ve ene alâ ahdike ve vâ’dike mes’tetâtü eûzü bike min şerri mâ sanâtü ebû’ü leke bi-nîmetike aleyye ve ebû’ü bizenbî fağfirlî feinnehû lâ yağfıruz-zünûbe illâ ente”

İstediğim mood