Fiets de Stad

Een stad mag je niet vraaggestuurd designen, als stadsbestuur ben je zelf aan zet om te bepalen hoe de publieke ruimte wordt ingedeeld, je maakt keuzes en dan een plan met vooropgestelde doelen. Het teveel aan auto’s en vrachtwagens dat je niet wenst te ontvangen laat je in de file staan zo ver mogelijk verwijderd van het stadsleven. Want hoeveel rijstroken, bruggen en tunnels je ook maakt, files zullen er altijd zijn, dat leert ons de #filewet. Files zijn dynamischer dan alle high tech verkeerslichten samen, hoe meer plaats ze krijgen, hoe groter ze worden.

Onbegrijpelijk, de Lange Leemstraat is een straat vlakbij verschillende grote scholen midden in een dichtbevolkte woonwijk, met in het midden tramsporen en aan de zijkanten stoepen die soms zo smal zijn dat je met een rolstoel of kinderwagen zwaar in de problemen komt. Toch geldt hier nog altijd een 50 km/h snelheidsregime en is er bij momenten erg veel auto -en vrachtverkeer. Op papier zijn de ambities van de minister van Mobiliteit duidelijk, VEILIGE SCHOOLROUTES, het is in moelijke en ingewikkelde stadsstraten zoals deze dat die ambities op de proef worden gesteld. Met een goed wijkcirculatieplan en een slimme verkeersafwikkeling voor het Sint Vincentiusziekenhuis kan je er wellicht voor zorgen dat de verkeerslichten op dat verschrikkelijke kruispunt zelfs helemaal overbodig worden, tram 4 daar nooit meer in de file staat, scholen veilig te voet en met de fiets bereikbaar zijn en andere mobiliteitsalternatieven snel aantrekkelijker worden. Dat is de manier van denken die bij gerenomeerde stadsplanners zoals Jan Gehl en ondertussen in de meeste europeese steden, (bestuurd door zeer uiteenlopende politieke kleuren), gangbaar is.

GOE BEZIG?

Kijk naar het hitteeilend op het Operaplein, het “vergeten” fietspad op de Rooseveltplaats, de nieuwe Platin Moretuslei, de automagneet in aanbouw bij de zuiderdokken en de plannen voor de verkeersafwikkeling aan het Steenplein… het contrast in enthousiasme voor de bouw van een cruiseterminal en de aanleg van een fietshelling aan de parkbrug… Het lijkt er op dat N-VA Stad Antwerpen onze stad wil inrichten met de mentaliteit van een doorsnee Vlaams dorp in 1970. We zijn de trein van de eeuw aan het missen. Dat die mensen bovendien een dikke vinger in de pap hebben bij het opstellen van Routeplan 2030 en het uitvoeren van de Oosterweelverbinding vinden wij erg verontrustend voor de toekomst van onze stad.

EN NU IS HET ÉCHT GENOEG!

Op Vrijdag 27 oktober 2017 reden burgers in groot protest door de stad naar aanleiding van verschillende dodelijke ongevallen op korte tijd. Mooie ambities in het bestuursakkoord (Zie: veilig op weg) en goede voornemens volgden, maar een opvallende daling van het aantal verkeersdoden bleef uit. Op dinsdag 24 augustus werden in Antwerpen twee kinderen doodgereden die bij groen een straat in hun buurt overstaken. Dat groen meestal wel, maar soms niet echt helemaal groen is om veilig te kunnen oversteken, dat is volgens ons stadsbestuur helemaal te verantwoorden met nuchtere slides tijdens een zakelijke personconferentie. Omdat we weten dat het anders kan, zijn we erg kwaad en ongelukkig. Wij ondersteunen de kritische massa die op vrijdag 27 augustus opnieuw door Antwerpen fietst voor een verkeersveilige stad.