Az önce şöyle bir cümle okudum;
"Kimseye çiçek bahçesi vaad edemem artık. İsteyen olursa beraber ekeriz.
Eskidendi o her şeyi sırtladığım günler.
Artık çaba görmediğim yerden uzaklaşıyorum."
Sanırım bu cümle de dokunmak için vardı.
Elleri yoktu ama bu da dokundu...
"İnsana en çok acı veren şey,
Söyledikleriyle söylemek istedikleri arasındaki uçurumdur."
Bazen hayat öyle bir noktaya getirir ki akışına bırakmaktan başka çözüm bulamazsın.
ruhuna sarılmak isterdim'
İyi olmalısın♥ Her şeyden önce kurulması gereken hayaller, edilmesi gereken umutlar, yaşanması gereken mutlu anlar var kuzum. Ben sana yazdığım zamanlar çoğu zaman mutlu olmuyordum ki şuan da mutlu değilim. Neyse beni boşver. Bazen kendi kendime düşünüyorum mesela hiçbir şey üzülmeye değmez diye. Üzüleceksin ki ilerde çok mutlu olacaksın. Mesela pazar günü tüm üzüldüğüm anların acısını çıkardım sanki. Diyeceğim şu ki; Kendini hiçbir şey için çok üzme.Emin ol ilerde çok mutlu olacaksın İyigeceler
İyi olmalıyız...
Çünkü önümüzde daha çok yol var, daha çok şarkı var, daha çok kitap var, daha çok insan var, daha çok zorluk var. Engeller var...
Aşılmak için birikmiş onlarca engel var.
Aşar mıyız bilmem ama, belki bir gün...
Belki bir gün, tam inancımızın kalmamışken, tam gidecekken bir şeyler olur. Bizde deriz herhalde "iyi şeyler de oluyormuş" diye.
Bizde gülümseriz belki, hıçkıra hıçkıra ağladığımıza değer diye...
Bizde ayağa kalkarız belki, düştüğümüz tüm yollara değer diye...
Belki, belki bir gün... :')
Kayboldum ama nerde kaybolduğumu bile bilmiyorum; bir sokak olabilir, bir şehrin bilinmeyen bir köyü olabilir, gökyüzünün ardı olabilir, bilmediğim bir binanın bilmediğim bir dairesinin bilmediğim odasının bilmediğim bir köşesi de olabilir, onun karmakarışık kalbi de olabilir. Olabilir...
Konuşmaya ihtiyacım var ama ne konuşacağımı bilmiyorum.
İşte şimdi tam karşımda ...
Bakıyorum...
Tüm parçamla,kırıklarımla bakıyorum...
O da bana bakıyor,sanki beni anlıyor...
İnsan kendini nasıl anlamaz ki?
İşte insan kendini bazen anlayamıyor...
Bazen kendini bile hissedemiyor...
Aynaya baktığında gördüğü kişi sanki bir yabancıymış gibi hissediyor...
Ortamı eğlendiren çok gülen. Herkese yardım eden insanlar gariptir. Onların kişilikleri hiçbir zaman size gösterdikleri gibi değildir. Depresyon'da olan bir insana göre daha intihara meyilli, ölü birisine göre daha duygusuz, mutsuz birisine göre daha çok ağlaktır...
Yabancı bir yolun ortasında nereye gideceğini bilmeden kalakalmak
Bak, herkesten sakladığın yanın yine bir köşeye çekilmiş hıçkıra hıçkıra ağlıyor..
Hayat üç bölümdür:
Dünyayı değiştireceğini sandığın,
Değiştiremeyeceğini anladığın
Ve dünyanın
seni değiştirdiğine emin olduğun...
J.P Sartre
Bazen anılardan kopup gelen ufak bir parça , hiç olmayacak bir anda gelip gözlerinin önüne dikilirdi insanın. Geçmişin , kabuk bağlayan izlerini hatırlatmak istercesine.. Hiç iyileşmemiş bir yarayı yeniden kanatır , ruhu derinden sarsardı.
