Tebessümsüz çehreleriyle insanları terbiye ettiğini sananlar iyi niyetlerinden dem vuruyor.

Ruhlarını kaosla besleyenler masumiyetleriyle övünüyor.

Sofraya bir çatal koyamayan maharetinden bahsediyor.

Mutluluğunu iktidar savaşına çevirmis insanlar nasihat vermeye kalkıyor.

Tüm bu densizliklere tahammül gösteremeyenler ise hatanın nerde olduğunu düşünüyor.

Sokrates de diyordu: hiçbir şey bilmeyenler bilgeliğini ilan ediyor diye.

Velhasıl yetişmiş insan sözünden değil özünden anlaşılıyor.

|Muhyiddin-i İbn Arabî°

•Hüzünlü insan, Saklı bir inci ve korunan bir sırdır. Ancak onun gibi olan, onu tanır ve değerini bilir..

|İbn Arabi°

Bir kuyunun başında yalpalıyorum. Herkes bir tarafımdan tutmuş, beni oradan geri çekmeye uğraşıyor. Herkes ne yaşadıysam onu bana unutturma derdinde. Herkes aynı şeyi söylüyor.

#Mücellâ

Birini vazgeçmeye mecbur bırakmakta bir kötülüktür...

~Birakval~

Mars'ta su arayabiliyorsun ama Afrika'ya su götüremiyorsun. Tarih; uygar olma değil, insan olma eksikliğini yazacaktır.

“Hayatta nadir karşılaşılan şeylerin değerini bilmeyen ve korumak için çaba göstermeyen insanlar..

Bir akşam balkon demirlerine yaslanıp sokak lambalarını izlerken,

ç o k b ü y ü k i ç ç e k e c e k s i n i z.”

Burası, neresinden tutarsan tut ziyan kepaze saâtlerin hep ayrılığa kurulduğu dünya ..

Zülâliم'ayn

اَلْبَاقٖى هُوَالْبَاقٖى El-Bâki Hüve'l-Bâki

"Baki olan sadece O'dur."

Camlara çarpa çarpa yaşayıp incinmek pahâsına, o açık pencereyi aramak gerek!

Acılar derinleşince / susmak en güzel dil olur

Gönüller birleşince ses vermek en güzel gül olur . . . 🌷

28 Ocak 2024

Ben, Mürekkebin kâğıda küstüğü yerdeyim,

Kâlemin celladıma adımı kustuğu yerdeyim,

Ölülerin konuştuğu, dirilerin sustuğu yerdeyim,

Hainlerin merhametsizce pustuğu yerdeyim!

Öyle ya? Ardımdan yaşamayı beceremedi demişler.

Beceremedim. bitmedi zaten yazdığım bütün şiirler.

-

Bulamadım adını, aradığım her neyse okuduğum kitaplarda,

Göçen sade kuşlar değilmiş bulutlarda gitmiş, sevdiğim atlarda

Eski bir kitap arıyorum diye hiç tanımadığım sahaflarda,

Adımın üstünü çizmişler, eski çarşılarda ucuz pazarlarda...

-

İnsan bu, develer yükü acının hamalıdır!

Kimi görsem yüreği neden hep yamalıdır?

İnsan bu; tükenen ömrü, biriktirdiği malıdır!

Kimi görsem elbisesi yeni, kalbi yamalıdır.

-

Bir köle pazarında kendimi gördüm, zincirlenmiş!

Daha bu sabah aynada gördüm, gözlerim kirlenmiş!

Hâfiyim, bîkesim, gâribim, Sürgünüm diye denmiş!

Oysa sadece ruhum yaşamaktan olsa gerek sinirlenmiş...

-

Ben bu çağa alışamadığımdan beri takvim kullanmıyorum.

Zaten ömrüm de uzun değil, vaktim az oysa uzun yolum...

Bilseydim merhameti üzerime celbedecek kadar yaşadım,

İstemezdim ne görüneyim ne de anılsın bir yerde adım...