Lanet olsun uçamadığımız her güne

yalnızca a c ı insanı geliştirir.

Sormayın bana ben hiçbir şeyi özlemedim. Ne şimdiki beni ne eski beni. Ben buyum işte. Özlemek döndürmüyor hiçbir şeyi geri.

Nasıl öleceğimi,öldüğümü duyduktan sonra insanların tepkilerini, ölmeden önce yaptıklarımı,nasıl unutulacağımı çok merak ediyorum.

yaşanmaması gereken ne varsa yaşadım, bilmemem gereken her şeyi öğrendim."Neden böylesin?" sorusunun cevabı bu.

Güvendiğim dağların yollarını bile siktiler.

Uyumayan varsa ileti gönderebilir :) ama ileti atanın kanını içiyoruz haberi olsun :D sonra kesiyoruz filan yiyoruz.

Saklambaç oynayan bir çocuk gibiydim, seni bulamadığım zaman dökülen gözyaşlarımdaki anlattıklarımı bir tek kaldırım taşı dinliyordu.

Bana hiçbir şey eskisi gibi olmaz dediler ben de aslanlar gibi gerçekten herşeyi eskisi gibi olmayacak hale getirdim.

Öfkelenince neden bağırırız ?

Hintli bir ermiş öğrencileri ile gezinirken Ganj nehri kenarında birbirlerine öfke içinde bağıran bir aile görmüş. Öğrencilerine dönüp “insanlar neden birbirlerine öfke ile bağırırlar?” diye sormuş. Öğrencilerden biri “çünkü sükûnetimizi kaybederiz” deyince ermiş “ama öfkelendiğimiz insan yanı başımızdayken neden bağırırız? O kişiye söylemek istediklerimizi daha alçak bir ses tonu ile de aktarabilecekken niye bağırırız?” diye tekrar sormuş. Öğrencilerden ses çıkmayınca anlatmaya başlamış: “İki insan birbirine öfkelendiği zaman, kalpleri birbirinden uzaklaşır. Bu uzak mesafeden birbirlerinin kalplerine seslerini duyurabilmek için bağırmak zorunda kalırlar. Ne kadar çok öfkelenirlerse, arada açılan mesafeyi kapatabilmek için o kadar çok bağırmaları gerekir.” “Peki, iki insan birbirini sevdiğinde ne olur? Birbirlerine bağırmak yerine sakince konuşurlar, çünkü kalpleri birbirine yakındır, arada mesafe ya yoktur ya da çok azdır. Peki, iki insan birbirini daha da fazla severse ne olur? Artık konuşmazlar, sadece fısıldaşırlar çünkü kalpleri birbirlerine daha da yakınlaşmıştır. Artık bir süre sonra konuşmalarına bile gerek kalmaz, sadece birbirlerine bakmaları yeterli olur. İşte birbirini gerçek anlamda seven iki insanın yakınlığı böyle bir şeydir.” Daha sonra ermiş öğrencilerine bakarak şöyle devam etmiş: “Bu nedenle tartıştığınız zaman kalplerinizin arasına mesafe girmesine izin vermeyin. Aranıza mesafe koyacak sözcüklerden uzak durun. Aksi takdirde mesafenin arttığı öyle bir gün gelir ki, geriye dönüp birbirinize yakınlaşacak yolu bulamayabilirsiniz.

 IG - @matthew.shaww

Cemal Süreya (via sokaktakiyazar)