Take Me to Church (Low Saxon Version)
This is a singable version of “Take Me to Church” by Hozier in Low Saxon.
Wies mi mien Gloov
Mien Leevste hett Humoor.
Se gnuchelt op een Gräffnis.
Weet, dat dat nüms behöögt.
Ik schull eer al frö'er vereren.
Wenn de Hevens je snacken worrn,
Is se dat lesde Spraakroor.
Elken Sünndag warrt bleker.
Een frisch Venien elk Week.
Wi sünd süük boren,
höörst jem seggen.
Mien Kark hett keen Waarheiden.
Vertellt mi: “Beed in dien Slaapstuuv!”
De eenzig Heven, wo ik henkaam,
is, heel alleen mit di -
Ik bün süük boren, man ik leev dat.
Befeel mi, heel to ween.
Wies mi mien Gloov.
Ik beed as een Mallen an'n Schreen vun dien Lögen.
Ik vertell di mien Sünnen, un du scharpst dien Kniev.
Giff mi den doodlosen Dood.
Leev Godd, lett mi di mien Leven geven.
Wies mi mien Gloov.
Ik beed as een Mallen an'n Schreen vun dien Lögen.
Ik vertell di mien Sünnen, un du scharpst dien Kniev.
Giff mi den doodlosen Dood.
Leev Godd, lett mi di mien Leven geven.
Bün ik de Heid vun gode Tieden,
is mien Leevste de Sünnschien.
Dat de Göddin op mien Sied blifft,
lengt se na een Opper.
Dröög de hele See.
Bring wat Glimmerigs.
Wat Harthafts för'n Höövdgang.
Dat is een fien uutseen, hoog Peerd.
Wat hest du daar in'n Stall?
Wi hebbt veel hungern Glövigen.
Dat süüt lecker uut.
Dat süüt massig uut.
Dat maakt hungrig.
Wies mi mien Gloov.
Ik beed as een Mallen an'n Schreen vun dien Lögen.
Ik vertell di mien Sünnen, un du scharpst dien Kniev.
Giff mi den doodlosen Dood.
Leev Godd, lett mi di mien Leven geven.
Wies mi mien Gloov.
Ik beed as een Mallen an'n Schreen vun dien Lögen.
Ik vertell di mien Sünnen, un du scharpst dien Kniev.
Giff mi den doodlosen Dood.
Leev Godd, lett mi di mien Leven geven.
Keen Herren or Königen, wenn de Goddsdeenst beginnt.
Dat gifft keen söter Unschuld as us sachten Sünn.
In de Dullheid un Smuddel vun düsse trurig, eerdsch Szeen.
Bloots daar bün ik Minsch.
Bloots daar bün ik rein.
Wies mi mien Gloov.
Ik beed as een Mallen an'n Schreen vun dien Lögen.
Ik vertell di mien Sünnen, un du scharpst dien Kniev.
Giff mi den doodlosen Dood.
Leev Godd, lett mi di mien Leven geven.
Wies mi mien Gloov.
Ik beed as een Mallen an'n Schreen vun dien Lögen.
Ik vertell di mien Sünnen, un du scharpst dien Kniev.
Giff mi den doodlosen Dood.
Leev Godd, lett mi di mien Leven geven.