Yunus Emre URAL ོ

Ben yoktum artık..

Dalgalar yoktu, martılar yoktu, dalga sesleri çok uzaktı. Sesin çok uzaktı…

Düşmüştüm bir kere kalkmaya dermanım yoktu. Ahh’ hasretinin sol yanımı çürüten sevdam, duraklar, otogarlar, çok kalabalık, benim gidecek yerim yok. Benim vardığım yerden dönecek gücüm yok.

Bilir misin? Kuşlar içimden havalanır.

Gözlerin Ahh’ gözlerin, uçmaya değil kalmaya sebep iken, ben nasıl giderim senden? Nasıl adını sayıklamadan bölmem uykularımı?

Şimdi gözlerin hangi nesnelere bakmakta, hangi cisimlere değer katmaktadır?

Ahh’ düşümde bile ellerine dokunmaya kıyamadığım “Canım Kadın;…”

Beline sardım hasretimi, saçlarına toka yaptım umutlarımı, ne olur izin ver saçlarına rüzgar değsin. Ne olur izin ver; görmediğin, cismini bile bilmediğin sakallarıma dokunsun parmakların. Ne olur izin ver seveyim ayağının bastığı yerleri.

Bilir misin?

Daha önce çok ölmeye karar vermiştim, ama şunu bil ki “Canım Kadın” ilk defa bu kadar yaşamak isterim. Gözlerinin kahvesinde kırk yılı aşan hasretimle kapındayım. Gözlerinin değdiği kaldırımlardan banada yer ver, benim de adımlarım perçinlesin adımlarını. Çünkü gözlerin değişmişse güzeldir oralar… Çünkü gözlerin beni görmek için manevra yapmışsa, güzelimdir senden ötürü.

Ahh’ “Canım Kadın…”

Ahh’ “Canım Kadın…”

Sırılsıklam olduk dün gece…

Bildiğin gibi değil…

Sırılsıklam…

Şiir ve Seslendirme: Yunus Emre Ural

Hemen hemen herkes birşeyler bekler yeni yıldan. Yeni eşyalar, yeni hayatlar…

Ben eskileri istedim.

…

Kim neyin düşünü kuruyor ise kavuşması dileğiyle mutlu seneler…

“Oysa ben bir akşamüstü oturup turuncu bir yangının eteklerine, yüreği avuçlarımda atan bir can yoldaşıyla dünyayı ve kendimi tüketmek isterdim. Öyle bir tüketmek ki, sonucu yepyeni bir “ben”e ulaştırırdı beni, kederli dalgınlığımdan her döndüğümde… Bir ben ki tüm ilişkilerin perde arkasını görür de gülerdim sessizce yapay yakınlıklarına insanların. 

Kim kimi ne kadar anlayabilir Ömür Hanım? Susmak yalnızlığın ana dilidir Ömür Hanım, şiiridir, beni konuşmaya zorlama ne olur. Sözün sularını tükettim ben, kaynağını kuruttum. Geriye bir büyük sessizlik kaldı yüreğimde, kalabalıklar, kalabalıklar kadar büyük… Yalnızım Ömür Hanım, geceler boyu akıp giden ırmaklar gibi karanlıklar içre, öyle yitik öyle üzgün, yalnızım… Sularım toprağa sızıyor bak. Yüzümü geceler örtüyor. Binlerce taş saklanıyor içimde. Kim kimin derinliğini görebilir, hem hangi gözle?” - Şükrü Erbaş, Ömür Hanım’la Güz Konuşmaları (Bütün Şiirleri - 2)

Kim kimin derinliğini görebilir, hem hangi gözle?”

- Şükrü Erbaş, Ömür Hanım’la Güz Konuşmaları

Çay işte kalabalığı seviyordu, kalabalık olmak istedim.

Olmadı…

Şimdiler de çayıma tat verecek bir şeyim yok…

Seni gecenin bu saatinde düşünmek zıkkım gibi bir şey sevgili…

Ağustos 2019′

Özlemle'

Sevgili, yetmiyor ‘sevgili’ sözü tek başına.Karşılamıyor içimi dolduran duyguyu. Oysa ben 'sevgili’ derken neler düşünüyorum bilsen. Sonsuz,bir güneş, bir yudum rakı, çiçeğe durmuş ince bir bahar dalı, oğlumun sıcak yanağı, anamın acılı gözleri, babamın tütün kokan eli, evimizde ki kuş, yarının güzel günleri, anlatılması güç binlerce duygu ve SEN… işte sen beni hayata baglayan en güzel köprüsün; köprülerin en güzelisin. sevgilim…güzelim… insanı yaşatan içimizdeki hayat böceğidir. o ölürse hayatımızında tadı biter. o sakın ölmesin, yaşat onu. Yılmaz Güney…

Özlemle'

O kadar karanlıktır ki odan gölgen bile yitikleşir, o kadar sesini basmıştır ki hasretin, içindeki çığlıklar yitikleşir. Masaya fazladan bir bardak koyacak umudun kalmaz, yarınlar yitikleşir. Kanepeye bir tek senin sıcaklığın işler, cismin yitikleşir.

Eylül dökülmeleri...

Eylül gibi...

-Kadın ayrılmak istiyordu, adam adam deliler gibi yaşamak.

Eylülden bir adım soluk önce...

Öyle romantik bir hava yoktu, yağmur yağmıyor, klasik ağustos ayının herhangi bir akşamıydı;

Kadın adamın sakallarını severek nedenlerini bir bir sıralıyordu, neden birlikte olamayacaklarını. Adamım avuç içleri nasırlı olduğu için, parmaklarının dış yüzeyi ile dokunuyordu "Canım Kadın'ın" hassas yanaklarına. Cırcır böcekleri ayrılığın senfonisini mırıldanarak eşlik ediyordu yaşananlara. Çöpleri karıştıran kedinin umurunda değildi yaşananlar, hatta on metre uzağında duran köpek bile ilgisini çekmiyordu...

Kadının gözlerinden yaşlar akıyordu, adamın yüreğinde bir şeyler kopuyordu.

Ailesinden gizlice sigara içen çocuk camda dışarıyı izliyordu. Bilenler bilir? Gizlice içilen sigaranın tadı bir başkaydı; Soluksuz yakalanma korkusu ile içilen sigaranın közü uzadıkça uzardı. Sanırım bizimde gizli bir sevdamız vardı, her şey öyle çabuk geliştiki, közümüz harlandıkça harlandı.

Ve hayat bizi de sobeledi...

Kadın son cümlelerini sarf ederken çok soğuk kanlı durmaya çalışıyordu. Adam ise biran önce bir bank bulup demir atmayı.

Aslında acele etmemiş olsaydı kadın bu kadar, hemen bir soluk ötesi Eylül ayı'ydı, çokta güzel bir mevsimde ayrılık olabilirdi. Ama saçma zaten, mevsim ne olursa olsun kırılıyor içindeki çiçeğe meyilli dallar.

Elleri adamın sakallarımdan aşağı doğru süzülürken yavaş yavaş , adeta rüzgarsız bir anda mavide süzülen bir sandal gibiydi. Dudakları titrerken kadının, sadece "Güzel bak kendine.." diyebildi...Tam arkasına dönüp gidecekken, adam yapıştı koluna ve göz göze geldiler son defa...

Adam derin bir nefes aldı;

Aldığı veresiye nefesi harcarken, "Derin bir nefes olarak kalacaksın ben de Canım Kadın" dedi...

Kadın hızlı adımlarla uzaklaştı olay mahallinden...

Sonra mı?

Cırcır böcekleri sustu, kedinin karnı doydu, çocuğun sigarası bitti, adam kendini bir banka zor yetiştirdi. Ve kendine çok güzel baktı...

Kadın mı?

Kadın hem doğduğu hem de öldüğü ayı Ağustos olarak belirledi...

Ağustos 2019'

22'ağustos🥀

@yunusemreeural bey ilhamınıza ve sesinize sağlık 😊🙏

Çok teşekkür ederim mutlu ettiniz 🕊️ emeğinize sağlık.🌿