Herkese umuttan bahsediyorum, içimde zerre kadar umut kalmamışken.

Hiç bir şey yokmuş gibi davranıyorum ama çok şey var

bazen çabalasan da olmaz her duygunun karşılığı yoktur

Temas bağımlılığı >>>>>

birde fiziksel olmayan intiharlar var mesela cenazen mezarlıkta değil kafanın içinde

Mesajıma geç cevap verilince direkt soğuyorum

Kafam o kadar dolu ki hiçbir şeye tam anlamıyla odaklanamıyorum. Daha kötüsü hissedemiyorum da öyle bomboş duruyorum hissiz hissiz.

siz zahmet etmeyin arkadaşlar ben beni üzerim

Fazla samimiyetten sonra oluşan kalp kırıklığını benim bünye artık kaldırmıyo nolur ilerde ters bi şey yapma potansiyeli olanlar benle muhatap bile olmasın ya

günler 32 saat olabilir mi çünkü ben bir şeylere yetişemiyorum

Her şey biraz daha mahvolsun öyle halledicem