Gözlerin müebbetti bana, sonra dudakların cellatım olmaya karar verdi. Söylediklerin ise çoktan vurmuştu o idam sandalyesine ama sonunda sen de öldün.

—

“Seni kıramayışım beni bana kırdırdı.”

Şimdi mesela birisi olsa çok sevsem, saat zaten gecenin bilmem kaçı. Yanımda olmasa da görüntülü ararım mesela daha önceden, uyuyuşunu izlerim abi, nefes alışverişini, çünkü hayatta olması bile huzur verir yani anlatabildim mi.. Döner arada, üstü açılır mesela uyarırım: kalk, üşütme derim, hasta olacaksın, uyanmazsa da dua ederim hasta olmasın diye. Uyuyakalırım sonra belki çok yorulmuşumdur. Sabah bi ses duyarsın hadi uyann, yanağına bi öpücük kondurur taa uzaklardan ama hissedersin, çünkü seviyorsundur deliler gibi ve onun da seni sevdiğini biliyorsundur. Ne bileyim ilginç duygular, güzel olurdu elbet ama baksanıza bütün bu hayalin içinde bile sevgi belirtisi olan bir tek kelime kullanamadım, hepimizin sevdiklerine kavuşması dileğiyle…

Bir kitapta okumuştum; “Yüreği kendisine benzeyen insandan, vazgeçemiyor insan” diyordu.

Omg

Sen güzel olan her şeyin bir fazlasısın

Yüzüme en çok onun ellerinin yakışacağına yemin edebilirim.

şuan yanımda olsaydın,

elimi göğsüne koyup şuran yuvam olsun derdim,

geç kalmışım.