geceleri uyuyamıyorum. gündüzleri uyanamıyorum. ruhum acıkıyor vermiyorum verdiğimde doyuramıyorum. üzülemiyorum, hissedemiyorum. gülmeyince olmuyor gülünce dudaklarım sabitleniyor inmiyor.
belki unuturuz onu yine yazı bekleriz
Üzgünsün çünkü geriye bakmayı bırakamıyorsun
uzun zamandır bırakınca tekrar başlamaktan çok korkuyorum istemiyorum
başka gözlerde çok aramıştım seni
ufak gidişler ve dayananılmadığı için geri dönüşler
"yaşım yirmi altı. sana kırk senedir aşığım."
aşka yürek gerek anlasana
senin omuzların benim yüklerimi sırtlayamaz
altüst olmuşuz ya biz
Çünkü saramıyorum ne zamanı ne yaramı
kırıldığım yerden defalarca tekrar kırdılar
bakire bedenimin içinde,tüm zarları yırtılmış bir ruh taşıyorum.
ölmek istememe neden olduğunu bil istedim.
bu geceleri unutturacak kadar bir gün sevebilecek misin beni?
Siz hiç, kırıldığınız yerlerden tamir olup defalarca aynı yerden kırıldınız mı? Paramparçayken, tuzla buz olmuşken tekrardan parçalanmak için birleştiniz mi? Bile bile, yürüdünüz mü acıya? Hiç, "Sonunda acı olduğunu bile bile neden seviyorum ki seni?" dediniz mi? Dediyseniz, siz de kırık bir kızsınız demektir. Ve kırık bir kızı etkilemek, hiç ama hiç zor değildir, en iyi siz bilirsiniz.
