Abi bir şeyler artık iyi gidebilir mi, lütfen lan

Kendimi dış görünüşe önem vermeyen birine kakalamam gerek.

Evet duygusalım. Sinirlenince ağlarım. Çirkinim. Sosyal değilim. Ama biliyor musun? Ben senden daha insanım. Önyargılarım yok, insanları kırmıyorum ve hayal kurabiliyorum. Olmayacaklarını bilsem bile.

“İki gözüm seneler geçiyor..."

"Sınavın nasıl geçti?" değil de. "Bugün nasılsın? Bir derdin var mı?" diyen bir ailem olsaydı.

Ailemin, arkadaşlarımın gözleri önünde ölüyorum. Görmüyorlar.  Sesimde kırgınlık var, fark etmiyorlar. Gözlerim doluyor, umursamıyorlar. Ağlıyorum, kafalarını çeviriyorlar. Ve gün geçtikçe yok oluyorum yeryüzünden, anlamıyorlar...

Annen seni üzer , baban seni üzer , arkadaşların seni üzer ama sen onlardan birini üzsen vicdan azabından ölürsün

‘Boşver ya söylemiyim nasıl olsa bişey değişmeyecek’ yönetimiyle içime ata ata Kapadokya’da havalanan balonlara döndüm yemin ederim.

Ebediyen susacağım o gün çok uzak değil sevgili ailem. 🙏

Ulan bi gülüşü var sanırsın Beşiktaş şampiyon olmuş

‘göz göze gelme ihtimalimizi sevdiğim’

I can’t.