Mecnun: İsmail abi! İsmail abi: Hooop! Mecnun: Abi sana layık değil ama… Öyle büyük bir şey değil ama. Hani aslının yerini tutmaz da. Güvertesini daha rahat sürersin en azından. İsmail abi: Daha önce hiç kimse bana hediye almamıştı Mecnun. Gerçi okuldayken, ilkokulda herkes birbirine hediye veriyordu. Onda da bana kitap geldi. Ömrümde bundan saçma hediye duymadım. Kitap? Kitaptan hediye mi olur allah aşkına ya? Ama bu ama bu… Bu öyle mi Mecnun? Mafettin beni ya fethettin beni ya. Allah senden razı olsun.