Taksim Dayanışması, 31 Mayıs çağrısı ve eylem planları üzerine...
Son zamanlarda Taksim Dayanışması'na (TD), uyuz olduğum gizli değil zaten. Durup durup eylem çağrısı yapıyorlar, meydanda bir görünüp kayboluyorlar, sonrasında sabaha dek süren direnişte onlarca insan gözaltına alınıyor, yaralanıyor ve hatta ölebiliyor!
Nereye kadar böyle sürecek?
Gezi'nin 1. yılını doldurduğu bu günlerde, TD, 31 Mayıs için yeni bir toplanma çağrısı yaptı. Birçok ünlü ismin de desteği var. Reddediyorum.
Gezi, kimsenin çağrısı olmadan, 5 kişiden 15 kişiye, 100 kişiye, 1000 kişiye, milyonlara organik bir şekilde yayıldı, büyüdü ve bir sonuca vardı. Bu gibi çağrılarla da aynı etkiyi alamayacağımızı, Gezi'nin boşaltılmasından sonraki tüm eylemlerde gördük.
Tüm hükümet kanadı, yeni bir eylemin başlaması, insanların sokağa dökülmesi için fırsat kollar hale geldi. Daha insanlar sokağa çıkmadan saatler evvel, bazen 1 gün öncesinden polisler toplanıyor, yollar ve parklar kapatılıyor. Toplanmanın ilk dakikalarıyla birlikte saldırı başlıyor.
Saldırıların şiddeti de giderek artıyor. Dün "nefsi müdafaa", "kaza" ile insanları öldüren veya yaralayan polis, bugün kameralar önünde hiç çekinmeden silah çekiyor ve BB kürsüde "polis iyi sabrediyor" sözüyle, daha fazlasına izin veriyor.
Ne yazık ki; 31 Mayıs günü de hakkımız olduğu gibi sağlıklı bir eylem yapmak yerine, yoğun bir şiddetle mücadele edeceğiz. Bu mücadelede yaşanacaklara dair kaygılarım var.
Gezi Parkı'na o kışla yapılmadıysa, tüm acılarımızla birlikte büyük bir başarı da elde etmişiz demektir. Şüphesiz bunu sürdürmemiz, mücadeleye devam etmemiz lazım.
Ancak doğru yöntem, 5-6 arkadaşın birlikte yürüse gözaltına alınabileceği Taksim'de toplanıp, sabaha kadar tehlikeli bir saldırıya karşı direnmek midir? Üstelik hükümet bunu bizi suçlamak için kullanacak, bizse somut bir netice alamayacağız.
Gezi bize gösterdi ki; elimizde çok büyük bir güç, içimizde çok büyük bir enerji var ve bu açığa çıktı. Bunu kullanarak daha büyük sonuçlar da elde edebiliriz.
Durup durup eylem yapmak yerine, başka ne yapabiliriz düşünmemiz lazım. Bu işten nasıl en az zararı görüp, en büyük sonuca ulaşırız planlamamız lazım.
Eğer bu işin liderliğini TD üstleniyorsa (ki Gezi lidersizdi hani?), onlar planlasın! Yapabileceğimiz çok şey var.
Ben değişimin de, demokrasinin de sokaktan ve mücadeleyle geleceğine inanıyorum. Bu yüzden her zaman "sokağa çık" derim. Ancak hangi sokağa, nasıl çıktığımız da önemli. Pusuda eli silahlı, bir çeşit dokunulmazlığı olan adamların önüne kendimizi atmanın, bizden yana kimseye fayda sağlamayacağına inanıyorum.
İhtiyacımız olan şey, istedikleri cepheleşmeyi onlara vermek değil, bir arada olabilmek zannediyorum.