Bir sabah beni unutmuş olarak açacaksın dünyaya gözlerini. Bizi izlediğimiz mağaza aynaları dahi acıtmayacak canını. Yeni bir hayatın, yeni insanların, yeni hayallerin olacak. Eğer olur da bir gün merak edersen ne yaptığımı. Ben de eskide kalacağım işte. Geçmişte yaşayacağım. İstenmediğim bir dünyada mahçup mahçup bakan gözlerle gülerek çektirdiğin fotoğraflara anlatacağım sen yokken olanı biteni..

sahi, utanmayı unutunca mı geçecek bütün mutsuzluklar?

ben sesini ilk duyduğumda seni sevmeye karar vermiştim..

sen başın ilk sıkıştığında, beni sevmekten vazgeçtin..

sahi, ben sana denk mi geldim?

geçerken uğradığın benzin istasyonu gibi.

bir daha dönmeyeceğin,

mağrur ve yalnız,

sakin ve telaşlı,

bedbaht ve mütefessir,

bokuna kadar zıt anlamlı,

dibine kadar çelişik..

ben gibi iken işte ben

sahi sen, benim nasıl ben gibi olduğumu en iyi bilen iken

niye işim var deyip, yol vermedin bana?

yalnızlıktan it gibi korktuğumu biliyordun!

yalnızlıktan it gibi korktuğumu tanıştığımızın ikinci günü söylemiştim sana!

sana demiştim ki;

bak, iyi dinle

“beni bir gün unutacaksan, bir gün bırakıp gideceksen, boşuna yorma derdi; boş yere mağaramdan çıkarma beni. alışkanlıklarımı özellikle yalnızlığa alışkanlığımı kaybettirme boşuna. tedirgin etme beni. bu sefer geride bir şey bırakmadım. tasımı tarağımı topladım geldim. neyim var neyim yoksa ortaya döktüm. beni bırakırsan sudan çıkmış balığa dönerim. bir kere çavuş olduktan sonra bir daha amelelik yapamayan zavallı köylüye dönerim. beni uyandır.”

kelimesi kelimesine ezber ettiğim bu oğuz atay satırlarını okumuştım sana..

beni yalnız bırakma demiştim!

ee, neredesin?..

Arkadaşlar "benden uzak durun." Uzun vadede kalıcı hasarlara yol açabiliyormuşum.