bu hayatta en kızdığım ve en anlaşamadığım insan olmasına rağmen en üzüldüğüm insandır annem. babamdan beklediği tek şey değer görmekti çünkü. değer göremediği için bu kadar sinirli bu kadar mutsuz oldu..
Bu tarz olaylar beni hep korkutur. Bu yüzden instagrama birkaç gün pek girmeyi düşünmüyorum. Hele Twitter, aman uzak dursun. Akşam herkes seçimi beklerken ben biriktirdiğim Benim Adım Farah dizisinin bölümlerini izleyeceğim, oh.
Birilerine bağlı olmak, birilerinin bana bağlı olması beni korkutuyor. Gitsem gidemem onlar var, ölsem ölemem onlar var.
En son 24 yaşında girmişim buraya. Şuan 26 yaşındayım. Buraya hep mutsuz olduğum zamanlarda girerdim, demek ki bu gece mutsuzum ki buraya girmek aklıma geldi. Burada yazmak bana iyi geliyordu. Sanırım mutsuzluğum geçene kadar yazsam iyi olacak.
Bi insanın en büyük yaşama sebebi yemek yemek ve gezmekken bunları nasıl azaltabiliriz bilmiyorum:))))())((
Boğazımı biraz sıkıp beşamelli makarnayı bırakırsam otobus yerine kursuma yürüyerek gidersem kilomu verebilirim, bu kadar çok alışveriş yapmazsam paramı biriktirebilirim biliyorum
Kilom hayatımda hiç görmediğim kadar yükseğe çıktı, param da azaldı. Aşırı mutsuzum
aşırı duygulandım eski konuştugum muhabbet ettiğim insanlar burda mı yoksa onlar da mı gittiler :(
yaaaa sanırım 2 sene sonra buraya girdim. profilimde 22 yazıyormuş şuan 24 yaşındayım dmdmdmf
Ağlayınca neden elimin parmak dipleri sızlıyor ciddiyim şuan ağlarken ağlamımı durdurup bu postu atıyorum
Birisi hakkında kötü şeyler düşünmeye başladığım zaman otomatikman aklımda ‘ama onun da babası var’ diyerek üzülüyorum içimden. Hani babası olan kimsenin kötü olabilceğini düşünmüyorum, düşünürsem üzülüyorum çünkü baba can-dır.
Çok eski bir şeyi özlüyor gibiyim şu sıra. Bir zamanlar yakın olduğum herkesi düşünüyorum yok hiç kimse o özlemi doldurmuyor. Çok başka ve ben onu bulamadıkça bu iç boşluğum geçmeyecek gibi.
Söz veriyorum ilerde çocuklarımı çok seveceğim. Her koşulda onları destekleyeceğim ve onlarla ilgileneceğim. İsterse defalarca baştan başlasın, yine de sevdiği şeyler için çaba göstermesine izin vereceğim. Öyle çok sevgimi göstereceğim ki gerçek sevgiyi ayırt edebilecek. Gerçek sevgiyi bildiği için o da insanları gerçekten sevecek. Mutsuz da olucak, üzülecek ben yine yanında olacağım. Söz veriyorum, yapacağım.
Yok ne yaparsam yapayım yazı sevemiyorum. Yazı bi tek çekirdekli balkon sefası bol kahkahalı muhabbetler olduğu zaman seviyorum. O da uzun zamandır yok. Bu yüzden kışı çok özledim. Tamam üşüyoduk falan ama battaniye altı benim için huzuru temsil ediyodu bütün dertlerim battaniye altına girince yok oluyo gibi geliyodu. Şimdi klimanın karşısına geçince daha çok dertleniyorum.
birisine alışmak, birisini sevmek kendi özgürlüğünün kısıtlanmasıdır, net.
Kararlı olduğunuz bi konuda babanızın arkanızda durması ve her türlü desteği vericeğini bilmenin verdiği bir güven vardır, bilir misiniz? Bir sıfır ilerde başlıyorsunuz