“When I miss you, it’s like every song I listen too is about you.”
— Unknown
“Family means no one gets left behind or forgotten.”
— David Ogden Stiers
21/01/24
Άργησα να καταλάβω τι θα πει μοναξιά, τι θα πει νέα αρχή, τι θα πει επιβεβαίωση.
Ίσως μοιάζουν εντελώς άσχετα, αλλά δεν είναι. Όταν κάνεις μια νέα αρχή, αυτό που προσπαθείς να αποφύγεις είναι το να νιώσεις μοναξιά, και ταυτόχρονα ψάχνεις την επιβεβαίωση από τα νέα άτομα. Τι γίνεται όταν όλα αποτυγχάνουν όμως;
Πρέπει να βασίζεις την αξία του εαυτού σου μέσα από την επιβεβαίωση που σου δίνουν οι άλλοι; Δεν νομίζω.
Η μοναξιά πολλές φορές είναι αναπόφευκτη. Ίσως σημασία έχει πως θα την διαχειριστείς. Μάλλον θα μάθεις καλύτερα τον εαυτό σου.
Δεν ξέρω.
Ίσως.
11/11/23
Νιώθω λυπημένη, δεν ξέρω γιατί τώρα, όλα είναι το ίδιο. Ίσως φταίει που δεν γεμίζω το κενό που νιώθω. Ίσως ότι πιέζομαι. Ζορίζομαι. Δεν ξέρω...
been telling myself "just gotta get through the day" every day since i was 8
Όσο έβλεπα τον κήπο σου βομβαρδισμένο με άνθη και δέντρα τα οποία "φώναζαν" για την συντήρηση και την αγάπη που τους έδινες, κατάλαβα πως ο χρόνος περνάει και η φύση "καταπίνει" ότι κάποτε ήταν δικό σου.
2,5 χρόνια μετά, κοντεύουν 3.
Τόσος καιρός πέρασε. Οι εποχές πέρασαν. Αυτά τα φυτά άνθισαν και ξεράθηκαν. Όπως και εσύ.
Η μόνη διαφορά είναι ότι αυτά τα φυτά, ακόμη και να πέσουν τα φύλλα τους το Φθινόπωρο, ακόμη και αν τα κλαδιά τους μείνουν γυμνά τον Χειμώνα, την Άνοιξη θα ανθίσουν ξανά και το Καλοκαίρι θα στέκονται αγέρωχα στον ήλιο.
Εσύ, άνθισες μια φορά. Τα άνθη σου, καμάρωναν 80 χρόνια Άνοιξης- Καλοκαιριού, μέχρι που ξεκίνησε το Φθινόπωρο και τα άνθη σου ξεράθηκαν, τα φύλλα σου κιτρίνισαν. Ο Χειμώνας δεν άργησε να έρθει και κανείς δεν το περίμενε.
Τα κλαδιά σου έμειναν γυμνά.
Και δεν άνθισαν ποτέ ξανά...
16.02.2021 🤍🕊️
i‘m not used to being wanted
some day...🥺