"Bilirim ki yüreğinin kapısını; bir kapının nasıl çalınacağını dahi bilmeyen, kalbinde nahifliğin zerre vuku bulmadığı birine açacaksın. Ve ben çalacağım herhangi bir kapıdan; ardında sen olmayacaksın, sen açmayacaksın diye korkuyor olacağım."

• selman sendrom

"Bazen bir kapının kapalı olması iyidir. Karşına ne çıkacağını bilmesen de nerede bekleyeceğini bilirsin. Bir duyan olup olmadığını bilmesen de nereye sesleneceğini bilirsin. Açılmadığı sürece seni mutlu edecek şeylerin gelmeyeceğini bildiğin gibi, üzecek şeylerin de gelemeyeceğini bilirsin. O yüzden; kapalı kapılar için hiç üzülme, kendini yorma... Unutma ki beklemesini bilene, bütün kapılar açılır. Beklediğin zamanın kıymetini bilmeye, sana öğrettiğini anlamaya çalış... Açılır gibi yapan, suratına kapanan, senin olmayan, kalbini perişan eden kapılardan uzak dur ve onlara şöyle seslen;

Sabırdayım." 🌿

• selman sendrom

"İnsan; içindeki güzel hisleri, hep sevgisizliğe kurban veriyor. Aynalar mutlu birini göstermiyor ve akşam ezanları, artık babamı eve getirmiyor. Şehir siyaha boyanınca, ben de kendi karanlığımı alıp bir köşeye çekiliyorum.

Mevsimler ne çabuk değişiyor, ağaçlardan düş kırıkları dökülüyor. Güvendiğim kapılar duvar oluyor, kırmızı gözleri pencere pervazlarında sabahlatıyorum. Yastığımın çevirip de yatacak kuru bir yüzü kalmıyor.

Eskiden olsa koşa koşa peşinden gideceğim heyecanlara, el sallayacak gücü bile bulamıyorum. Hiç kimse hatırladığım gibi, iyi kalmıyor.

Şapkamdan tavşan çıkmıyor ama umutlarımı çok güzel kaybediyorum. Henüz yaşamadığım acılar, bir yerlerde boğazıma sarılmak için sessiz sedasız bekliyor.

Oysa ben düşüncelerin kıyısında; daha içine düşmeden, derinlere inmeden, nefesim tükenmeden boğuluyorum."

• selman sendrom

"Elbette, içim sökülürcesine ve dikiş tutmazcasına üzülüyorum. Nefesimin; kalbime giden yolları bir bıçak gibi kestiği günler, yaşadığım da oluyor.

İnan bu âniden serinleyen akşamlar bile, bir başına oturup düşünmek kadar üşütmüyor. En sevmediğim şarkılar hep peşime takılıyor. Ezbere bildiğim yollardan, dönüşü bulamıyorum.

Tek gidişlik biletlerin hepsinde, sanki senin adın yazıyor. Bavullardan tatsız vedalar saçılıyor. Sevmek de yorulur diyen şair, bir kaldırım köşesinde yanıma çöküyor.

Dudağımın kenarında acı bir gülümsemeyle, son bir tükenişle anlıyorum.

İnsan her şeyden, bir günde vazgeçmiyor."

• selman sendrom

"Bembeyazdın papatya, seni buldum. Karanlık ormanların, en ıssız köşelerinden birinde ve heybetli ağaçların gölgesinde... Dalından dökülen o büyük acıları, toplayıp kalbime yük ettim.

Bilmezdim papatya, gözyaşlarımla suladığım köklerini başka ellerin sökeceğini ve bembeyaz yaprakların bir gün siyaha döneceğini...

Tertemizdi kokun papatya, seni bildim. Ne yaşadıysam içimde yaşadım, seni incitemedim. Etrafındaki engelleri birer birer temizledim.

Bilmezdin papatya, seviyor sevmiyor oyunlarını ve giderek aklaşan saçlarımın sebebini... Eğer bir gün dökülecekse yaprakların; omuzlarıma, yüreğime dökülsün isterdim. Kendini topraklaşmış kalplerde, incitmekten korkmayan hayallerde, sabahı görmeyen gecelerde tükettin.

Şimdi aynaları kendine değil, kalbine çevir papatya...

Güneşini kaybettin."

• selman sendrom

Çekip gittim buralardan, bazen yollar değişir dedim ama olmadı. Anladım ki bir parçam buraya döktüğüm hüzünlerin arasında kalacak ve hayatım boyunca asla tam bir mutluluğu yaşayan birisi olamayacağım.

O zaman hoşgeldim yine kendi çaresiz ve mutsuz dünyama...

"Bavulunu topluyorsun ama kıyafet değil; umutlar, hayaller koyuyorsun. Bir daha dönmeyecek gibi, kaçar gibi gidiyorsun. Her şey daha iyi olacak sanıyorsun. Oysa ki sürekli yeniden başlıyorsun. Her gittiğin kalpte yaralar bırakıyor, her gidişte yaralanıyorsun. Gittiğin her yerde sonsuz mutluluğu bulacağını, canının hiç yanmayacağını sanıyorsun.

Ama hiçbir acıdan, hiçbir mutsuzluktan uzağa gidilmiyor."

• selman sendrom

"Davranışa yansımayan sözlerin, günübirlik ilişkilerin, gönül yıkmanın yaygınlaştığı böylesi kötü zamanlarda; gerçek sevgiyi hissettirebilmenin ne derece zorlaştığının, elbette farkındasın. Bir gömlek, bir ceket gibi cümleler de eskiyor, biliyorsun.

Güveni yıkılan, hevesleri çalınan ve umudunu kaybeden, bir tek sen değilsin. Tüm bunların aksine, bugün biri çıksa karşına; belki yorgunluğunu unutur, belki de her şeyi geride bırakır, mücadele etmek istersin. Ve eminim ki yine; kalbimin gürültüsüne kulak vermek dururken, sevgini yanlış insanlarda hebâ edeceksin.

Çünkü içimdeki varlığından habersizsin..."

• selman sendrom

"Ne yazık ki yaşıyor olmam, umudumu her dâim taşımak anlamına geliyordu. Her şeyin mücadelesini vermek zorunda kalmam, peşinden koşuyor olmam ve sonunda kaybettiğim halde bile gülümseyerek devam edebilmem; benim asıl zorlandığım konuydu. Bu uğurda yıprandım, tükendim, birçok hevesimi yitirdim ve hatta canımdan can gitti desem, yeridir.

Şimdi, güzel şeyleri beklemek yıllarımı aldı demiyorum. Hiçbir anlam ifade etmeyen ve hiçbir yere varmayan bu bekleyişe son verebilmek, yıllarımı hebâ etti diyorum.

Artık bu bedende, bir umut taşıyamıyorum."

• selman sendrom

"Düşününce, mutsuzluğun sonu gelmeyecek gibi geliyor. Özleyip, ağlayıp, ızdırap çekince; bir ben, böyle sevdim sanıyorum.

Bir benim gözlerim, pencereye kuşlar konunca doluyor. Nefreti, öfkeyi sakladıkça; bir ben, böyle üzüldüm sanıyorum.

Kaldırım çizgilerine basmadan yürümeye çalışan bir çocuk gibi, hatıralardan sıyrılmaya çalışıyorum.Oysa unutulacak çok şey var ve ben kendimi; bir ömrü, unutmak uğruna harcayacak kadar güçlü hissetmiyorum."

• selman sendrom

"Bazen en önemli şeyler zerre umrumda değilken, bazen en basit şeyler için geceleri sabah ediyorum. Huyluyum, huylarımdan vazgeçemiyorum. Havalar da insanlar gibi soğumadan, yola çıksam diyorum. Düşünceler canımı, ben de dişlerimi sıkmasam. Ağrı kesicileri ve üzüntüleri geride bıraksam. Ama yok, artık ben bile kendimi kandıramıyorum. İnsan gönlünde yer verdiklerini, nereye gitse peşinden sürüklüyor."

• selman sendrom