her şey çirkinleşmeye başladı, bari sen güzel kal.

seni o kadar özledim ki, anlatacak o kadar çok şeyim birikti sana, ama geçsen karşıma konuşmam, arasan açmam.

Balkonda oturup bi şarkının sana neler yapabileceğini izlemek.

neyi ne kadar sevdiysem o kadar gitti.

mezarın kenarında oturup sırtını soğuk mermere yaslamış. saatlerce susmuş,saatlerce.

kağıttan evler içinde ateş yakmak gibi seni sevmek.

my feelings are hurting my feelings

Öyle bakma, yitirdim ben umutlarımı.

bi ara dinlerim diye silmeye kıyamadığın şarkılar, anısı var çirkin de olsa dursun bir kenarda dediğin fotoğraflar’

denk gelelim,

ben bu gidişle biraz zor

Olmasından korktuğun ne kadar çok şey varsa hepsi olmuş ve sen hala balkonda oturmuş sakin sakin sigaranı içiyorsun

“güzel sevmek” çok sevmekten yüzlerce adım ötede.

Ama işte her şeye rağmen yinede sen

sana inanmışlığım da bir devrimdir.

Gerçekten çok güzel gülüyorsun ve ben buna oturup hıçkıra hıçkıra ağlamak istiyorum